Güngören hakkında bilğiler:Özellikle Osmanlı’nın son dönemi ile Cumhuriyetin ilk yıllarında bu yeşil, suyu bol ve tarlalarla kaplı İstanbul’un arka bahçesi ve mesire yeri olan bölgedeki yer altı su kaynakları susuzluk için çözüm olmuştur. Bugün Istranca Dereleri, yağmur bombası gibi umutlara benzer bir umutla, bu iki derenin yatağında 1934 ile 1947 yılları arasında pek çok artezyen kuyusu açılmıştır. Abdülaziz döneminde başlayan Güngören topraklarında su bulma çalışmaları II. Dünya Savaşı öncesinde, sırasında ve sonrasında da devam etmiştir. Bugünkü gibi yer altı sularının kirlenme tehlikesinin bulunmadığı dönemlerde Güngören’deki bu artezyen kuyuları gerçekçi bir çözüm de olmuştur. İlk çabalarla 15-16 metreden, daha sonra 60-90 metreden en sonunda da 137 metre derinlikten su sağlayan pek çok artezyen açılmıştır. 1960 yıllarında bu kuyulardan yılda 3.5 milyon ton su elde edilmekteydi. Elde edilen sular, Edirnekapı’da Terkos suyu ile birleştirilerek, şehre verilirdi. Bu gün artık bu olanak kirlenme sebebiyle kalmamıştır. Güngören’in idari tarihi Yeniçeri Ocağı’nın kaldırılmasıyla birlikte yeniden önem kazandı ve şekillendi. Vitoz köyünün hemen karşı yamacındaki 70 metrelik tepe üzerinde hem şehri Avrupa’ya bağlayan yolun güvenliğini sağlamak, hem de, ocağın kaldırılma kararına karşı direnecek olan Yeniçerileri çepeçevre sarmak amacıyla İstanbul’a yapılan 9 büyük kışladan biri Vitoz’a, bu günkü adıyla Davutpaşa’ya yapıldı. Rami, Selimiye, Kasımpaşa, Tophane, Taksim, Orhaniye, Levent, Kuleli kışlaları ile birlikte 1826’da kışla hizmete açıldı. Böylece, daha önce kendi adına sarayı bulunan Davutpaşa’nın çiftliği içinde binlerce asker Güngörenlilerle komşu olarak yaşamaya başladı. Bu kışla 19. yy. başında harap vaziyetteydi
Güngören ev temizlik
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder